Juryleden getuigen: ‘Ik koop nooit nog rode kleren, want die kleur doet me aan het slachtoffer denken’

‘Na een assisenproces is een jurylid nooit meer dezelfde als voorheen.’ Het zou een tegelspreuk kunnen zijn in het zaaltje waar de juryleden in ‘De twaalf’ op Eén moeten beslissen over de schuld of onschuld van Frie Palmers. Maar hoe zit dat tijdens assisenprocessen waarbij het bloed, het geweld en de beelden van toegetakelde slachtoffers géén fictie zijn? ‘Ik koop nooit nog rode kleren, want die kleur doet me aan het slachtoffer denken.’